Baszta pod Zrębem to jedna z porażek pomorskich konserwatorów zabytków i władz Gdańska. Nie zawsze jednak fortyfikacja tak się nazywała.
Baszta powstała w 1487 roku, problemem już jest sama nazwa. Pierwotnie nosiła bowiem miano Baszty Atutowej (Am Trumpfturm). Po 1945 roku nazwano ją Basztą pod Zrębem. Wzięło się to od pobliskiej ulicy nazywanej w połowie XIX w. "Trakową" (Holzschneidegasse) - od pił tnących drewno. Sama baszta miała za zadanie ochronę Starego Przedmieścia, ale po rozbudowaniu fortyfikacji o ziemne bastiony w XVI wieku stała się militarnym zapleczem.
Po 1814 roku Prusacy postanowili wzmocnić wieżę mocnym sklepieniem. Okazało się, że projektowana na lżejsze obciążenia wieża pękała, co było powodem remontu w 1903 roku.
Baszta szczęśliwie przetrwała II wojnę światową, ale wady konstrukcyjne spowodowały pojawienie się spękań na jej murach. Zaniedbana, w 1975 roku utraciła północno-zachodni narożnik podczas mocnych wiatrów. Mimo to przez kolejnych siedem lat baszta stała z dziurą tuż pod zadaszeniem. W grudniu 1982 roku, po kilkudniowym deszczu, przyszedł mróz i rozsadził pęknięcie, doprowadzając do zawalenia się większości wieży. Zamiast jednak odbudować wieżę, władze zastosowały drewniane zabezpieczenia pozostałej części. Zostały one zastąpione metalowymi dopiero w 2002 roku.
pc
Chcesz być na bieząco z informacjami ze świata historii? Jesteśmy na facebooku polnocnej.tv. Szukaj nas na Twitterze oraz wyślij nam maila.